ای دل به شوق کربلا غرقابه خونت کنم

با موج اشک سرخ خود از دیده بیرونت کنم

سردر کمند آرم تو را آخر به بند آرم تو را

در عاشقی رسواتر از فرهاد و مجنونت کنم

ای دل تو را بر می کنم در خاک و خونت افکنم

تا در طریق عاشقی گلگون گلگونت کنم

با اشک چشم و سوز جان ، با آب و آتش در میان

همراه من آیی اگر حیران و مفتونت کنم

نوشته شده در یکشنبه 90 دی 11ساعت ساعت 12:26 صبح توسط سید.محمد علی شهرام شمس| نظر بدهید